Τετάρτη, Ιουλίου 18, 2007

Συνειρμικά

Σικέ, σικ και σικύες.
εξουσία και ουσία
Συμπτώσεις μεταπτώσεις επιπτώσεις εκπτώσεις και πτώσεις
ένας αχταρμάς (by the way, σημαίνει σφουγγαράδικο πλοίο της Καλύμνου)
τα νηπενθή υπό μάλης μαζί με δυο καρπούζια
(μην συγχέουμε τις μεγάλες μασχάλες με τους επιδέξιους κώλους)
τα πιράνχας εκτός νερού και ελέγχου
δεν ξέρω αν «οι smiths είναι η ταμπέλα που σου δείχνει πόσα χιλιόμετρα απέχεις από την απελπισία»
σίγουρα όμως ο καθένας ξέρει ποιο είναι το γάλα και το μέλι του
γιατί αλλιώς «στο ψωμί του βούτυρο»
τι σχέση έχει η πικροδάφνη με το nino rota θα μου πεις…
για να δούμε...
νοθογενείς καταστάσεις
με τόσες διαδρομές όλο και κάτι νοσφίζεσαι αν δεν είσαι ανάλγητος
και ξαφνικά βρίσκεσαι στο κέντρο της σκηνής
ανάβουν τα φώτα της ράμπας
le rideau se leve
και λογής λογής θεατράνθρωποι, φρικιά, κλόουν, μουσικάντηδες και χορεύτριες ξεπηδάμε από κάθε γωνιά να κυνηγήσουμε το άπιαστο…
Ευγενείς αξιώσεις…
θνησιγενείς στιγμές
και περήφανες
βλέπεις, η στιγμή δεν φυλακίζεται σαν την πεταλούδα
να τώρα ας πούμε μυρίζει σάλτσα με βασιλικό από κάποιο διπλανό διαμέρισμα
εργένης μαγειρεύει στο νέο του φλερτ;
αναμαλλιασμένη εργαζόμενη μητέρα ρίχνει μια πρέζα βασιλικό σε πουμαρό;
κάποιος επίδοξος καλλιτέχνης επιδίδεται σε νυχτερινά πειράματα;
κι έτσι όπως οσφραίνομαι, μεταφέρομαι σε καλοκαιρινές παρέες, πλάι στο κύμα, γρήγορες μακαρονάδες και πεινασμένους κολυμβητές
η επαφή τους με το φυσικό υδάτινο στοιχείο, τον ήλιο και τον αέρα εκκρίνει γαστρικά υγρά που αποσαφηνίζουν το μήνυμα της συντήρησης της ζωής
ζωής που έχει αξία να συντηρείται γιατί βιώνεται ως μέρος του όλου
κι όχι ως ξεφτίδι του αστικού σκυροδέματος.
Η στιγμή, ένας κόκκος άμμου σε μια κλεψύδρα που αρχίζει να μετρά
Δεν έχει νόημα να παραμένεις άχρονος
είναι θλιβερό
η χειρότερη προσβολή που μπορείς να ακούσεις άραγε δεν είναι ότι είσαι απροσδιορίστου ηλικίας;
Ο Ιούλιος στην Αθήνα είναι τόσο παράταιρος που σου επιτρέπει να βρεθείς λίγο μόνος με την πόλη σου -αν είναι πόλη σου-
να αναμετρηθείς μαζί της
να δεις ποιος είσαι, ποιος δεν είσαι και ποιος δεν έγινες από απλή ιδιορρυθμία
ιδιορρυθμίες είναι η κοινωνικότητα και η φιλία και η αμπελοφιλοσοφία το 2007 π.Χ.
γιατί αν δεν ήταν δεν θα είχαν τόση δουλειά οι ψυχαναλυτές, οι έμποροι ναρκωτικών, οι αυτόχειρες…
Άκουσες τίποτα;
Είναι η μοναξιά που θερίζει εκεί έξω.
Είναι ο αντίλαλος του εκεί μέσα.
Απλό φυσικό φαινόμενο.
Πολύπλοκη παρά φύσιν συνήθεια.
«τα έθη μας είναι ένα κανατάκι που πρέπει να σπάσουμε»
ΟΚ έθη έχεις.
Άντερα;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου