Επιστροφή

Κάρυστος, περίπατος στο λιμενοβραχίονα, βεράντα που βλέπει θάλασσα κι ουρανό, λουκουμάδες κι ελληνικός καφές στην πλατεία. Υγρασία να σγουραίνει τα μαλλιά, παιδιά με ποδήλατα και καλάμια ψαρέματος στον ώμο, μυρωδιά χταποδιού και σαρδέλας στα κάρβουνα, live με μπλουζιές σε θερινό μπαράκι, έκθεση βιβλίου, αγόρασα επιτέλους το «Γιούγκερμαν» του Καραγάτση.
Πλατανιστός, κολύμπι στη βάθρα.
Πανοχώρι περίπατος δίπλα στον παλιό νερόμυλο.
Αμάρυνθος, hot-dog στην καντίνα.
Τρεις μέρες αρκούν. Φτάνει να είναι γεμάτες…

Επιστροφή. Μελαγχολία. Γραφείο, πληκτρολόγηση, τηλέφωνα, λεωφορεία. Η Αθήνα μου κλείνει το μάτι. Της κάνω παρέα με ένα μικρούλη περίπατο στα στενά του Συντάγματος. Εγώ κι οι οδοκαθαριστές. Ένα όμορφο φεγγάρι, φέτα πεπονιού κλεμμένου από μποστάνι.
Επιστρέφω στο σπίτι γνωρίζοντας ότι με περιμένει όπως πάντα μια περιπέτεια. Σπίτι καλοκαιρινό να αχνίζει από τη ζέστη, βεράντα να βλέπει σε μια στέγη ελενίτ, η αζαλέα ζει και βασιλεύει, το γεράνι πνέει τα λοίσθια, εδέσματα σταλμένα από τη μανούλα, ντουζ με παγωμένο νερό, καναπές για δυο, ραδιόφωνο, γέλια, κουβεντολόι, ο Γιούγκερμαν να με περιμένει στο προσκέφαλο, η γάτα να κάνει αταξίες.
Πόσο ωραίες είναι οι επιστροφές όταν επιστρέφεις στη ζωή τη δική σου!