Ανία και προκατάληψη 2

Το απόγευμα έχει μια βροχερή διάθεση
Αυτό είναι φανερό κι όχι μόνο απ’ τον καιρό
Εντάξει, να βγεις να ρουφήξεις τη ζωή του παλμού του Σαββάτου
Δεν λέει όμως να φοβάσαι να πιτσιλιστείς
Ο γρανίτης δεν διαβρώνεται έτσι εύκολα
Εκτός κι αν ακόμη φοράς χάρτινα καπέλα
Θα ρίξω ας πούμε ένα μπουφάν πάνω μου
Κλειδιά τσιγάρα λεφτά
Ένα ταξί με πελάτη
Ολιγόλεπτη αναμονή φίλου-ης σε μέρος κεντρικό
Ασφυκτικό αίσθημα εισόδου σε μικροσκοπικό οικείο μπαρ
Μουσική υπόκρουση που είναι περισσότερο υπόκρουση παρά μουσική
Βαρυθυμία στα πρώτα τρία ποτά
Λογοδιάρροια και πονεμένα γόνατα απ’ την ορθοστασία στα επόμενα
Ανά μισάωρο μια αύρα ερωτική ψηλού γεροδεμένου που κατευθύνεται προς την τουαλέτα σκουντώντας ανυποψίαστους θαμώνες και υποψιασμένες θαμώνισσες
Ψόφιες συζητήσεις με αίτιο και αιτιατό
Τι εννοείς τι εννοώ
(αυτό λέγεται σοβαρή επικοινωνία)
Γκριμάτσα ξινίλας στο πρόσωπο
Και σκυταλοδρομία αστείων χαζών προς εκτόνωση
Καθόλου χορός, καθόλου τραγούδι.
Σιωπηλά στιγμιότυπα με συννεφάκι «τι κάνω εγώ τώρα εδώ;»
Μελαγχολία και λίγος πονοκέφαλος
Ξαφνικό στήσιμο στη μπάρα
Ενστικτωδώς μόλις δεις αρρενωπό, μπλαζέ να σε κοιτάζει αλλήθωρα απ’ τα ποτά
Προσπάθεια ύστατη να ζωντανέψεις
Πας να ζητήσεις νερό ή άλλο ηδύποτο από τον μπάρμπαν για να απλώσεις το σχεδόν άοσμο εσάνς σου στο χώρο
Κρυφακούς τη στιχομυθία του ψηλού αρρενωπού που σε κάρφωνε
-από μυωπία ή μέθης ένεκεν-
Καλά να πάθεις για να έχεις ευαίσθητη ακοή παλιοωτακουστή!
Και προσγειώνεσαι ανώμαλα σε κρεβάτι φακίρη ή σε μια ντουζίνα αχινούς
Μνημονεύεις την ερμηνεία του Νταλάρα στο «Πώς τα ‘χεις έτσι μοιρασμέ-»
Πας να σώσεις την κατάσταση ζητώντας ένα άσμα δυνατό από τον dj
Που χατιρικά το παίζει
Παθαίνεις με ευγνωμοσύνη καμιά εκατοστή αστραπιαίους οργασμούς
Χωρίς να αποφύγεις να αναρωτιέσαι «γιατί πας σε μπαρ με αδιάφορη μουσική»;
Για να ξαναπέσεις στο κρεβάτι με τα καρφιά και τους αχινούς
Και να καταφεύγεις στην κολλητή σου να σου βγάλει τ’ αγκάθια απ’ τον κώλο
Όταν η αλλαγή στέφεται με παταγώδη αποτυχία
Έχει έρθει η ώρα να αναλωθείς στη συζήτηση περί λογαριασμού
Πόσα ποτά πήρες εσύ; Κτλ
Και να αποζημιωθείς με το σκυλάδικο που ακούει κατά πάσα πιθανότητα ο ταρίφας που σε γυρίζει σπίτι
Ομολογουμένως η Αγκάθα Κρίστι φαντάζει σαν το πλέον θεσπέσιο που μπορείς να επιδοθείς πριν σε αγκαλιάσει ο Μορφέας
Αν δεν δεις βέβαια ότι τελειώνει το βιβλίο για να σε πιάσει το στομάχι απ’ τον πανικό.