Κυριακή, Μαρτίου 30, 2008

Πρόσωπα, ζώα, πράγματα (new edition).

Ξύπνησε άνευ καλημέρας
Πάτησε το on και πήγε να φτιάξει τον καφέ του
Τον καλημέρισε μια ηλεκτρονική μελωδία από πέντε νότες
Η οθόνη άστραψε στον ήλιο
Έκλεισε το ρολό για να μην θολώνει
Είχε αλλάξει η ώρα στο tool bar, Άνοιξη
Διαδίκτυο, ειδήσεις, gmail, forum, blogόσφαιρα, polanoid, σκάκι και facebook
Του έστειλαν καλημέρες σε ηλεκτρονική μορφή
Άλλες σε greeklish,
άλλες με κεφαλαία,
άλλες με πεζά,
άλλες ανορθόγραφες,
άλλες συγκοπτόμενες,
άλλες με πολλά θαυμαστικά,
άλλες με φατσούλες από σημεία στίξης
Όλες ομοιόμορφα arial
Ένα ζώο γουργούρισε στα πόδια του
Του έβαλε friskies σε ένα μπολ
Να τον αφήσει ήσυχο
-«το pc μου είναι παράθυρο στον κόσμο»
-«δεν έχει όμως πρόσωπο
Σε οβάλ περίγραμμα
Φλέβες να πετάνε στο λαιμό
Ρυτίδες από τη σύσπαση στο μέτωπο
Πόδι της χήνας στα μάτια
Μορφασμούς δυσαρέσκειας
Νευρικά τικ
Κίτρινα δόντια από τη νικοτίνη
Δυσώδη ανάσα από τις νυχτερινές καταχρήσεις
Ανακατεμένα μαλλιά
Ελιές και στίγματα
Τσίμπλες στα μάτια
Χροιά φωνής
Τσιγαρόβηχα…
Δεν μυρίζει, δεν αγγίζει, δεν κοιτά.
Δεν έχει μάτια
αίμα
ή σωματικό πόνο».

Άφησε τον υπολογιστή για λίγο
-Δεν άντεχε πολύ τη γκρίνια-
Κατέβαζε άλλωστε και κάποια mp3…
Πάτησε το τηλεκοντρόλ
Η συσκευή ανταποκρίθηκε αγόγγυστα
Όπως πάντα
Βολικότερη από τον άνθρωπο
δίχως ανάγκη επανατροφοδότησης.
Zapping και χασμουρητό
Διαφημίσεις και άγνωστες στάρλετ
Πολιτικοί και δημοσιογράφοι
Γραφήματα των γκάλοπ
Λαϊκή αγανάκτηση
Σποτ με τα προσεχώς
Σήριαλ
Ατελείωτα σήριαλ σε εκατομμύρια καρέ…

Σηκώθηκε και κατευθύνθηκε στο ψυγείο
Ζαμπόν με τυρί και μπίρα
«Η καθιστική ζωή ευνοεί την κατανάλωση λιπαρών και αλκόολ
Γιατί το σώμα δεν έχει άλλη ευχαρίστηση»
γράφει το popular science.

Η γάτα δεν παρατηρεί καμία κινητικότητα
Κοιμάται και πλήττει
Πλήττει και κοιμάται
Τέλος, βγαίνει στη βεράντα να στήσει καρτέρι στα πουλιά

Άρχισε να νυχτώνει
Ακούγεται μια μελωδία από τον υπολογιστή
Του ήρθε μια αναλαμπή
Να την έπαιζε στο πιάνο
Μα το άφησε στο πατρικό του
Χώρο έχει μα που να το μεταφέρει
Η νοσταλγία είναι βαριά…
Κάποια στιγμή σαν να μελαγχόλησε
Σηκώθηκε και στάθηκε μπροστά στη μπαλκονόπορτα
Τράβηξε μια φωτογραφία
τούτο το δειλινό έκανε ψύχρα
Μπήκε μέσα κι έκλεισε το τζάμι.

Πήρε το μάτι του την αντανάκλασή του στο γυαλί
Μα ούτε και τότε σάστισε
Το κεφάλι του, το πρόσωπό του
Είχαν το ίδιο σχήμα με το παράθυρο
Ορθογώνιο.
Άγγιξε για λίγο τα τετράγωνα μάγουλα
Κοίταξε κατάματα τα ορθογώνια μάτια του
Συγύρισε την τετράγωνη κόμμωση
Έσκασε ένα χαμόγελο για τα τετράγωνα ρουθούνια του
Του φάνηκαν αστεία
Η γάτα γρατζούνισε το τζάμι να μπει μέσα
Της άφησε ένα άνοιγμα
Αν κι ήταν σίγουρος ότι θα ήθελε να παίξουν
Πήρε τα τσιγάρα του από το τραπεζάκι του σαλονιού
Και κατευθύνθηκε στο pc του
Να ενημερωθεί για τα αθλητικά…

«Μη μου τα ορθογώνια τάραττε»…

Τρόμαξα με ένα τρόμο ολοστρόγγυλο.
Έτρεξα στον οβάλ καθρέφτη.
Το πρόσωπό μου είχε κιόλας αρχίσει να χάνει το περίγραμμα
Τετραγωνοποίηση του κύκλου!
Έκλεισα το laptop
Την τηλεόραση
το ραδιόφωνο
Επιχείρηση στρογγυλοποίησης
Να ξορκίσω το κακό
Όχι δεν είμαι λογίστρια
Απλά πανικόβλητη
Έφτιαξα μπαλάκι στη γάτα μου να παίξουμε
Αγόρασα ημικύκλιους καναπέδες
Πήρα την κιθάρα μου αγκαλιά
Άναψα ένα κυλινδρικό τσιγάρο
Καθάρισα ένα μήλο
Φούσκωσα ένα μπαλόνι
Πήγα στις εκθέσεις του Μποτέρο
Έστρωσα το οβάλ τραπέζι
Κάλεσα φίλους με στρογγυλά πρόσωπα
Άγγιζα σαν χαζή
Τους καμπυλόγραμμους ώμους τους
Κοίταζα κατάματα
Τα αμυγδαλωτά τους μάτια
Παρατηρούσα τις φλέβες να διαγράφονται στο λαιμό τους
Τόνισα όπως όπως τις καμπύλες μου
Ήπια κρασί από στρογγυλές ρώγες μοσχάτου
Πρόφερα όλα τα φωνήεντα,
Με έμφαση στο ω
Στα μάτια σχηματίστηκαν δάκρυα
Πήρα μια ομπρέλα
Και βγήκα στη βροχή
Να εμπεδώσω το σχήμα της σταγόνας
Να μυρίσω το χώμα…
Να αφουγκραστώ τα καμπυλόγραμμα ερωτηματικά..
Η γη είναι άραγε ακόμη στρογγυλή;
Η ζωή διαγράφει ακόμη κύκλο;

1 σχόλιο:

  1. Οι λέξεις τι σχήμα έχουν; Αν έχουν γωνίες γιατί τις αποζητάμε τόσο πολύ, αν έχουν καμπύλες γιατί μας ματώνουν;

    Cheers, anyway...

    ΑπάντησηΔιαγραφή